Aaaaaaah(p)

Hola daar in ’t koude Holland! Ik vermaak me uitstekend hier! Apen zoeken, vers fruit, koude biertjes aan het strand, ik ben een zeer content vrouwke. Het vinden van de apen is soms wat lastig, ze zijn stronteigewijs en volgen niet echt vaste routes. Over poep gesproken... volgens Meredith ben je geen echte primatoloog als er nog geen aap op je hoofd gescheten heeft (broodje aap verhaal?). Ik ben er tot nu toe nog in geslaagd deze luchtaanvallen te ontwijken. We zijn nog druk bezig met het uit elkaar houden van de apen en nu ook begonnen met proefobservaties. Als we een nieuw individu zien zoeken we een bepaald kenmerk en geven we ‘m een naam. Naast Scarface, Hamburger en Bambi (niet mijn idee:)) is er nu ook een aap genaamd Noud, wat een eer hè pap! Ondertussen heb ik ook ontdekt dat Amerikanen echt geen idee hebben van Europa. Mark dacht nl. dat Belgie en Denemarken plaatsen in Nederland waren...
Het doorkruisen van de jungle is niet altijd plesant, veel takken en spinnen in je gezicht. Maar het is toch vooral wel heel erg retegaaf. Zeker off-trail zie ik nog elke dag nieuwe dieren. Ik heb inmiddels ook een slang gespot, nog maar weinig kikkers .
De toeristen blijken ware attracties. Amerikanen met minstens 30 kilo overgewicht, gekleed in bikini, zwoegend en zwetend heuvels beklimmend. Op een dag gaat er zeker een bezwijken! Ook opvallend zijn de duitse homo koppels (50+) met geschoren benen in hotpants...
Opzaterdag gaan we op stap (en soms vaker:)). Mooi om al die tico’s en tica’s te zien swingen op de latin muziek. Helaas vorige week za. op de weg naar huis een mindere ervaring gehad. Mark en ik wonen in een buitenwijk van Quepos, Boca Vieja (betekend oude mond, en zo ruikt het vaak ook). Deze wijk staat bekend als veilig. We hadden een taxi naar huis gepakt, maar deze had ons aan het eind van de straat afgezet. Dus moesten we nog een stukje naar huis lopen. Onderweg kwamen we een vage kerel tegen die tegen ons aan begon te zwetsen. Toen hadden we al beter moeten weten. Hij liep een eind met ons mee en om de hoek begon hij opeens raar te doen. Hij had iets onder z’n shirt wat eruit zag als een pistool en riep: ‘Give me your moneys!’. Ik stond hem echt aan te gapen van wat doe jij nu, schaap als ik ben. Mark zei tegen hem: ‘Wat heb je onder je shirt?’. Die kerel reageerde daarop als werelds slechtse dief en gooide een soort van schroevendraaier op ons af (het zogenaamde pistool). En toen rende hij weg. Ben er wel van geschrokken en we voelen ons best wel dom nu. Voortaan met de taxi tot de deur, we zitten niet in Wentersel hier...
Verder ben ik druk rond aan het kijken wat er allemaal te doen is hier. Dan kan ik m’n vrije dagen goed in gaan vullen! Het is heel leuk om al jullie reacties te lezen!
‘Keep in touch’